Geraakt…

Wat een prachtige zaterdag. Rustig weer, licht bewolkt en een herfstige temperatuur. Elke dag rij ik vanuit Noord-Holland de Afsluitdijk over naar Friesland voor mijn winkel. Tijdens deze rit vraag ik mij af wat de dag weer gaat brengen. Wat voor klanten ik mag ontvangen en waarmee ik ze mag helpen.

Om half 11 ging de deurbel. Een oudere dame belde aan omdat ze niet met haar rollator door de enkele deur past. Lopend richting de deur om haar naar binnen te begeleidde begroet ik haar met goede morgen. Mevrouw gaf aan de handen netjes te hebben gedesinfecteerd en een bezoek te willen brengen aan de winkel.

Ze loopt met haar rollator door de winkel en kijkt in de rekken. Al snel is mij duidelijk dat ik mevrouw ken, omdat ze vaker onze winkel bezoekt. Ze vertelde mij waar ze naar op zoek is. “Een leuk setje voor de herfst”. Ik laat haar een broek zien van Fransa en eentje van YEST waarvan ik bijna zeker weet dat deze haar past. Mevrouw komt vaker, dus haar voorkeuren zijn bij mij bekend.

Vervolgens hang ik deze voor haar klaar in de paskamer zodat mevrouw kan gaan passen. Ik begeleid haar rollator even opzij zodat mevrouw plaats kan nemen op de stoel in de paskamer. Ik doe het paskamer gordijn voor haar dicht en praat gezellig met haar verder. Mevrouw gaat op haar eigen tempo passen.

Vervolgens komt ze de paskamer uit, en zoals ik al had ingeschat paste het haar super. De maat past haar goed, en de broek bevalt. Mevrouw gaf aan er graag iets bij te willen. Dus ik ging weer voor haar op zoek. Al snel vond ik een blouse met een lange mouw en een truitje van Katoen. De blouse vonden we beide toch niet zo passen, maar de trui stond haar super. De outfit maakte we af met een bijbehorende sjaal, mevrouw wilt namelijk graag een warme hals.

Vervolgens gaf ze aan dat ze de broek van YEST ook nog even wilde passen. Een totaal andere broek, maar ook wat bij haar past. Ondertussen vertelde ze mij hoe fijn het is dat er altijd een stoel voor haar klaar staat in de paskamer en ik haar help. Dit raakt mij altijd. Waarom? Geen idee. Ik weet gewoon dat passen een hele klus kan zijn als je niet zo mobiel bent. En als iemand artikelen aanreikt, knoopjes voor je los kan maken en je de ruimte en tijd geeft te passen is dit zo fijn.

De tweede broek zat ook prima. En daar wilde mevrouw ook iets bij. Maar natuurlijk moet het iets zijn wat ook op de andere broek past. Dus vond ik de prachtige blouse van FOS Amsterdam. Deze paste bij beide broeken, dus een echte match!

Mevrouw zei al: “wat een heerlijke zacht stoffen dat zit zo lekker!”. Ik vertelde haar dat wij daarop ook inkopen en dat ik dat een prachtig compliment vind. Ze zegt: “nou ik ben geslaagd” en legde alle artikelen op de balie. Ik had haar rollator alweer voor haar klaar gezet. Ze zegt: “wat bijzonder dat jij weet hoe die remmen werken, de meeste mensen komen daar niet uit”. Terwijl ik haar artikelen scande vertelde ik haar over mijn tante Diana. Die mij geïnspireerd heeft om in mijn eigen winkel de helpende hand en shopgemak te bieden. En ik weet dat ze van bovenaf mee kijkt. Ze had namelijk MS, een aandoening aan het zenuwstelsel waardoor lichaamsfuncties achteruit gaan waardoor ze ook met een rollator liep en lastig kon winkelen.

Mevrouw vond het een bijzonder verhaal en bedankte mij nogmaals voor de hulp. Haar artikelen kreeg ze mee in een prachtige herbruikbare shopper van YEST en uiteraard mocht ze een heerlijk geurkaarsje uitzoeken van Bridgewater. Ik begeleidde haar weer naar de deur en bedankte haar voor haar komst. Ze zei: “onwijs bedankt en tot de volgende keer”. Toen ik de deur dicht liet vallen voelde  ik mijn tranen omhoog komen van geluk en dankbaarheid.

Hiervoor ben ik Live-Room gestart.